piątek, 10 kwietnia 2009
Marzanna, czyli jak to wszystko się zaczęło
Najpierw długo spała (pożyczyłam jej mój najładniejszy jasiek)
póki się nie wyspała
póki się nie wyspały jej trójpalczaste dłonie
jej zadziorne stópki
i, oczywiście, ogonek
Pożegnanie Marzanny
ostatnie pożegnanie
płyń dzielnie
teraz możemy spokojnie ucztować
hierbatka, mazurek podlaski z płatków owsianych i ptasie mleczko! czego trzeba więcej?
Marznna i winno z Wisłą. Zabrała ze sobą ciężary a mi lekko i radośnie. Zaczynam myśleć o wiośnie :-)! hej!
Subskrybuj:
Posty (Atom)
